Schick oder wat? (plattdeutsch)
„De spinnt doch de Lüüd,“ seggt mien Fru. „Wat is denn nu?“, froog ik ehr. „Ach kiek di dat doch mal an“, wiest se mi dat Blatt, wat se jüst lesen deit. Wi sitten nämli jüst bi’n Dokter un dar kiekt een sik denn dat an, wat dor so an bunten Blädern ut de Glitzerwelt vun de Rieken un Schönen so rümliggt. Letztere hebbt dat mien Fru ja andoon, man nich, as de mehrsten Fruunslüüd. „Wat is an de denn schön? De hett Lippen, dar wöör‘n Schlauchboot witt üm de Nees vör Afgunst, de hett siet Johren keen Eten mehr anröhrt, so knakig ist de, un dat Kleed vun de Designerin süht eenfach blots gräsig ut. Worüm steiht denn dor, wat de schmuck utsüht?“ Ik nick blots un segg: „Hest recht, mien Deern, unmögli is dat.“ „De will op jung maken un hett minnst an de 60 Johrn to faten.” „Du büst dor heel anners! Un veel smucker as all düsse Tussies in’t Blatt”. „Dank di“, fleut se. Dat hett se bruukt, güstern harr se nämli Geburtsdag un nix mokt jünger as annere Fruunslüüd, de öller utseht.